Op 41 jarige leeftijd wordt er bij Rick folliculair lymfoom ontdekt, een vorm van Non-Hodgkin-lymfoom (lymfeklierkanker), die helaas tot nu toe niet te genezen is. Toch betekent deze diagnose niet direct het einde, mensen met folliculair lymfoom kunnen vaak nog vele , soms tientallen, jaren nog met deze ziekte leven.
Op deze blog zullen zowel Rick als zijn vriendin Daniëlle hun ervaringen, gedachtes en gebeurtenissen omtrent deze ziekte neerschrijven.

maandag 19 augustus 2013

Een jaar later

Het is alweer een jaar geleden dat we het nieuws hoorden. Ongeneeslijk ziek is wel het meest verschrikkelijke nieuws wat je kan krijgen. Toch probeer je weer de draad op te pakken ondanks de onzekerheid wat komen gaat. Toch proberen het beste ervan te maken.

Het leven lijkt weer zijn oude wending te krijgen. Denken over de toekomst, hoe gaat deze eruit zien? En toch weer plannen maken. Het wordt emotioneel zo nu en dan echter wel zwaarder. Heb ik het dan toch niet genoeg ingezien wat een impacht het bericht mij een jaar geleden bracht? En er gaat nog veel meer door mijn hoofd.

Ondanks de kanker rustig is, zoals ze dat noemen, is er een hoop veranderd. Mentaal wordt het moeilijk alles te blijven overzien en grip in handen te houden.
De vermoeidheid, is het lichamelijk of geestelijk? Het is lastig van elkaar te onderscheiden. Dat onderscheid wordt wel steeds duidelijker ook met de hulp van een psycholoog.

Gelukkig is er veel steun, van Danielle, familie, vrienden en collega's en vanuit mijn werkgever. De ziekte doet veel meer dan alleen lichamelijk; je wil sterk blijven en sterk overkomen maar het is niet altijd mogelijk en dat volhouden wordt lastiger.

Nu, na een jaar, vandaag weer een controle in het UMCG gehad. Het lijkt wel een routine te worden: bloed prikken bij de prikpoli, zowat kind aan huis en met een paar minuten sta je weer buiten, door naar Poli 20 om de uitslag van de hematoloog te ontvangen. Niet alleen de bloed uitslagen, ook de controle op mijn klieren en ik zelf als mens wordt onder de loep genomen.

Uiteindelijk het bericht dat ik over een halfjaar weer mag terugkomen, fantastisch nieuws en dat geeft weer rust. Maar ik moet wel op mijn lichaam blijven letten. Het zit in een hoekje en je weet nooit wanneer het kan toeslaan. Maar dat is voor later, nu weer het beste ervan maken.

Maar dan écht en niet zoals dat een jaar geleden gestart is.

2 opmerkingen:

  1. Mooi verhaal. En goed om te horen dat je pas over een half jaar terug hoeft te komen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. HI rick Het is fanastisch nieuws dat doe je weer goed blijf in je zelf geloven
    geniet van alle fijne dingen...Liefs xx

    BeantwoordenVerwijderen